Alber Camus/Yabancı Analizim

Baskı Tarihi:Haziran 1996

Sayfa Sayısı:119

ISBN:9789750715709

Orijinal Adı: l’ Etranger

Çeviri:Vedat Günyol

Yayın Evi:Can Yayınları

Kitabın Türü:Roman Edebiyat

Değerlendirmem:

Kitabın anlaşılır ve sade olması harika,bunun yanında kurgusu son derece basit mi basit.Olayı anlatış tarzı süslemeler ve betimlerden son derece uzak kalınmış.Son derece basit olan roman,olayın kahramanını bile ruhsal analizini yeterince başarılı verememiş.Bu bakımdan bu eser, 1957 nobel edebiyat ödülü nasıl almış onu da halen anlayabilmiş değilim?

Sonuç olarak hayal kırıklığı.

Neden Bu Kitap?

Şimdi sizlere kitap severlerin yoğun ilgi gösterdiği x, sitesinde yayınlanmış olan kitapla ilgili olan arka kapaktan bir kesit sunmak istiyorum.

Kitabı almadan önce yoğun bir çalışma içerisine giriyorum.Eser hakkında kim ne demiş,ne yazmış,ne düşünmüş bunlara teker teker bakarım.Sonuç olarak bu tanıtım bülteni benim bir hayli ilgimi çekmişti.Okuyucu yorumları da gayet iyi sinyaller veriyordu.Bu bakımdan kitabın alınmasında bir sakınca görünmüyordu.Bende aldım ve okudum.Şimdi analiz kısmına geçiyorum

Albert Camus"nün (1913-1960) en tanınmış, en çok yabancı dile çevrilmiş, en çok incelenmiş ve hala en çok satan kitaplar arasında yer alan "Yabancı", aynı zamanda yazarın en gizemli yapıtı. Ölümün egemen olduğu bir "varlık"ın en anlamsız olgularını saçma bir düzensizlik içinde yaşayan bu romanın başkişisi "Meursault", bir simge kahraman değildir, "adı" olmayan bir "Yabancı"dır; bu eksik kimlik, gerçeklikten algıladığı şeyi yapılandıramayan, yeniden örgütleyemeyen, ama gerçekliğin yankılarını yakalamaya çalışan bir boş bilincin imgesidir. Onun kayıtsızlığı ve edilgenliği, işte bu boş bilincin ürünüdür. Yabancı, büyüleyici gücünü, içinde barındırdığı trajedi duygusuna borçlu: Bir türlü ele geçirilemeyen anlamın sürekli aranması, bilinç ile toplumsal dünya arasındaki çatışma... Camus'yle buluşanların hiçbiri, onunla karşılaşınca hayal kırıklığına uğramamıştır. "Mutluluk, bir yerde ve her yerde hiçbir şey beklemeden dünyayı, insanları sevmektir," der Camus. Giderek daha çok sevilen bir yazar olması, onun bu sevgisinin yansımasından başka bir şey değildir.(Arka Kapak)
Albert Camus, 1957 Nobel Edebiyat Ödülü sahibidir.

Aşağıdaki yorumda sitede bir okuyucu tarafından yazılmış

.Toplum ve toplumu oluşturan insana dair ve yine toplumca oluşturulmuş değer yargılarına karşı uyumsuz olan kahramanın topluma yabancılaşmasını, toplumu oluşturan diğer bireylerce ötekileştirilmesini konu alan varoluş felsefesine ve insan algısına dair düşündükçe derinleşen müthiş bir eser. Kitabı okuduktan sonra aldığınız lezzet okurken aldığınızdan daha fazladır.

Konusu:

Eserde göze çarpan en önemli olay;kurgudan daha çok kahramanımızın içsel çatışmalarına yer verilmesi.Toplumun kabul etmiş olduğu kurallara,değerlere,örf,adet ve geleneklere sanki bir baş kaldırış,bir yabancılaşma,duyarsızlaşma,his ve tepki reflekslerini yitirme söz konusu.

Kitap Analizim

1 

       Meursault'un annesinin ölüm haberini alması üzerine bakımevine gitmesi ve cenaze törenini anlatır. Meursault annesinin ölümüne hiç üzülmemiş gibidir, bilakis sigarasını, kahvesini içer hayatını aynı tek düzelikte yaşamaya devam eder. Hayattaki herşey ona sıradan gelmektedir, üzülmez, şaşırmaz, sevinmez. Hep olsa da olur olmasa da modundadır...2. Cenazenin ertesi günü kız arkadaşı ile birlikte olur, denize girer sinemaya giderler. Sanki dün annesi ölmemiş gibidir... Komşusu Raymond'a yardım eder. Bir gün hep beraber deniz kenarına bir arkadaşlarına giderler. Burada Meursault anlamsız şekilde bir cinayet işler
3. Duruşma süreci, karar anı ve infazı bekleyiş... İnanç ve inançsızlık... Karakterimiz için ölse de olur ölmesede... Bu ruh hali, bu sönüklük beni çok sıktı... 

Benim değerlendirmem, kitapta şu yönde olacak.Bana göre bir kitap, okuyucuyu derinden sarsmıyorsa ve onu şoka sokmuyorsa bence bu kitaba,kitap demem.Benim anlayışım çok açık ve net.Kitap, seni gerek olay kurgusu, gerekse olayın kahramanları bakımdan içine çekmiyorsa,seni sürüklemiyorsa,yeni yeni anlamlar çıkartamıyorsan,kafanda şimşekler çakmıyorsa vs…atın bu kitabı boşa zaman kaybı.Bu saymış olduğum tüm özellikler büyük üstat, Stefan Zweiglerde yeterince mevcuttur.Hele Satranç eseri bir baş yapıttır.Sanırım tüm kitap analizlerimi Zweiglere göre kıyaslıyacağım….

Ben bu kitapta beni yakalayacak zerre kadar iyi bir şey göremedim.Yukarıda tanıtım bülteninde yazılanlara ve okuyucu yorumlarını alt alta toplasam çıkarsam,sanki dünyanın en büyük yapıtından bahsediyorlar sanırsınız.Bu bir algı sürecidir bence.Ya da kitap beğenisi henüz oluşmamış insanların vermiş olduğu duygusal tepkimelerdir.Dostum, sanırım fena halde hayal kırıklığına uğramış durumdayım.

Benim olayları yorumlayış tarzım İzlenimsel Eleştiri türüne giriyor.Bu kuramda herhangi bir neslenlik ve kural aranmaz.Olay tamamen okuyucuda bitiyor.Eser, okuyucunun tüm bedeninin en ucra kısımlarına kadar nüfuz etmiş midir yoksa etmemiş midir?Seni A, yerinden B,yerine sürüklemiş mi sürüklemiş mi?Sana  yeni çağrışımlar ufkunda açmış mıdır?Tüm bunlar izlenimsel eleştirinin birer kriteridir.Sonuç olarak,eserde bahsi geçen kahraman ve olayın kurgusu beni hiç ama hiç etkilemedi.Boşa zaman kaybı bence.Okunacak o kadar güzel eserler var ki anlatamam size…

Bu Kitaptan Neler Öğrendim?

Bu kitaptan  şu dersi çıkardım:tanıtım bültenleri tam bir palavra ve algı yöneticileri tarafından okuyucuyu yönlendirmede aktif rol oynamakta.Yukarı bahsi geçen tanıtım bülteni okuyup aldım ve günümü gördüm.Bundan sonra eser seçerken bir kuyumcu titizliğini göstereceğim.Çünkü dünyada iki şeye çok kıymet veririm:birisi namus,ikicisi zaman kavramı.

Bu eser tam bir zaman kaybı oldu benim için.Yazarın diğer eserlerini alıp almamakta tereddütlerim var.